Ryngraf ( ringkragen, blacha napierśna, kaplerz) – rodzaj medalionu, zwykle w kształcie tarczy z rysunkiem o tematyce religijnej, czasem heraldycznej , później z godłem państwowym.
Wywodzi się od obojczyka części zbroi noszonej przez rycerzy pod szyją, często ozdabianej motywami religijnymi, zwłaszcza maryjnymi. Od XVI wieku stopniowo zmniejszany i stosowany samodzielnie, bez reszty zbroi, w XVII wieku przyjął obecną formę ozdoby patriotyczno-religijnej, zatracając znaczenie ochronne. Ryngrafy noszone były szczególnie często przez żołnierzy ugrupowań podkreślających swój patriotyzm i przywiązanie do religii katolickiej - m.in. przez konfederatów barskich , powstańców krakowskich z 1864 roku, żołnierzy NSZ oraz organizacji WiN.
Dziś wieszany na ścianie jako patriotyczna dekoracja.
Zminiaturyzowane ryngrafy z wizerunkiem najczęściej Matki Boskiej Ostrobramskiej ( tej z Pana Tadeusza )wykonane ze szlachetnego metalu stanowią zwyczajowy podarunek z okazji chrztu.
W okresie międzywojennym kult maryjny w Polsce był bardzo silny. Ryngraf, ale już ten dewocyjny, otrzymał więc bardzo mocną pozycję w Wojsku Polskim. Nowo mianowani oficerowie byli nim obdarowywani podczas promocji. Ryngrafy stanowiły w wojsku częsty sposób wyrażania uznania dla dowództwa.
