Potoki maja swe loza -
I maja granice morza
Dla swojej fali -
I góry, co tona w niebie,
Maja kres dany dla siebie,
Nie pójda dalej!
Lecz serce, serce czlowieka,
Wciaz w nieskonczonosc uciekaPrzez lzy, tęsknoty, męczarnie,
I wierzy, ze w swoim loniePrzestrzen i wiecznosc pochlonie
I niebo cale ogarnie.
(A.A)