Iława
Nie wierzysz - mówiła miłość
w to że nawet z dyplomem zgłupiejesz
że zanudzisz talentem
ze z dwojga złego można wybrać trzecie
w życie bez pieniedzy
w że przepiórka żyje pojedynczo
w zdartą korę czeremchy co pachnie migdałem
w zmarłą co żywa pojawia się we snie
w modnej nowej spódnicy i rozciętej z boku
w najlepsze w najgorsze
w każdego łosia co ma żonę klepę
w dziewczynkę z zapałkami
w niebo i piekło
w diabła i Pana Boga
w mieszkanie za rok
****
Poczekaj jak Cię rąbnę
to we wszystko uwierzysz
Bo widzisz tu są tacy ,którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie widzieć do końca czemu tak się stało
są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą koło siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło
*
bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają - to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się nie zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami
można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem
Zakochać się to jakby być, pierwszym odkrywcą
najpiękniejszego miejsca na świecie
albo znależć coś slicznego,
czego nikt inny dotąd nie dostrzegł.
To jakby spostrzec , pierwszą gwiazdę o zmierzchu
albo tęczę znienacka lśniącą
pośród burzy.
*
Miłość zaczyna się często wśród spraw małych
Przychodzi spokojnie zuśmiechem, ze spojrzeniem, z dotknięciem.
Ale Ty wiesz że nadeszła, bo nagle nie jesteś sam
i zniknął z Twego wnętrza smutek.
Miłość oznacza znalezienie w końcu
miejsca na świecie,
które jest Twym schronieniem
i jest tylko Twoje
Jakbyś tam był zawsze.
Ofiarowałaś mi przyjaźń w stu procentach pewną
po czym wyniosle dałaś dłoń do całowania
jakże ja mam zapomieć --postać Twoją zwiewną
usta, oczy i piersi godne miłowania ?
*
Nie ma Pani
nie mogę szanując Twoją wolę
poprzestać na westchnieniach
i by nie oszaleć
pół_-przyjażń
czy pół miłość - jaką mi w tym rolę wyznaczyłaś
w nieziemsko dziwnym ideale
*
W świecie pełnym powagi
żyją święci próżniacy
uciekają od życia
gdy brakuje odwagi
żeby żyć zacząć inaczej
* Czy dla Pani mam dziś przyjąć pozę idealną
nienagany strój lokaja będzie dobry?
abym kochał Cię miłością wirtualną
Ty łaskwie przyjmiesz wtedy moje hołdy.
*
Dziś nic z tego maja Pani nie rozumiem
Próbowałem nawet umysł z sercem zgodzić
ale miłość sercem rządzi nie rozumem
a cierpliwość każe czekać na odpowiedź
*w świecie pełnym powagi
zwykli chleba zjadacze
w miłości szukają odwagi
by wreszcie żyć inaczej
I była noc jak z Tobą sny
w kolorach namiętności
w rozmowie ciał gdy razem my
- lęk w oczach
*
W spojrzeniach mych- bliskości słów
zakwitła pragnień wizja
w rozmowie dusz
- na bliskość ust
bez lęku drżących wyznań
*
I była noc choć świt już wstał
biegnący na spotkanie
spragnionych serc
i dwojga ciał
bez lęku o rozstanie
*
I będzie noc
i ze mna Ty
w miłosną mgłę spowita
gdy spadnie już zasłona mgły
wciąż będzie tajemnica
*
